பரிபாடல்

آمیخته با متون داخلی و خارجی در متون اکتاو. این خاص است زیرا در سنت فهرست کردن متون هشتگانه به آن "Ongu Paribadal" می گویند. پاریپادا نوعی اجرا است که از نوارهای ملودیک متناوب تشکیل شده است. یعنی آهنگی که به چهار نوع باها و انواع بیت ها فضا می دهد: Venpa، Asiriyappa، Kalippa، Vanchippa. تولکاپیار با اشاره به دستور زبان پاریپادا می گوید: «چهار نوع دستور ونپا دارد. آسیریاپا، ونچیپا، ونپا، کالیپا اندام های همه گناهکاران به نام ماروتپا را به دست خواهند آورد. او می گوید که در مورد نفسانیات خوانده خواهد شد. یعنی به گفته تولکاپیار مرسوم است که بهترین آهنگ های تامیل را با کالیپا و پاری پادال می خوانند.
با این حال، آهنگ های عبادی در مورد موروگان و تیرومال در پاریبادال وجود دارد. پس می توان آن را به عنوان یک رسم بعد از دوره تولکاپیا در نظر گرفت.

بشکه پاریپادا به 25 فوت و بشکه به 400 فوت محدود شده است.
تمام آهنگ‌های پاری‌بادال درباره مادورای و کشور پاندیان، رونق آن، فضایل و حضور موروگان، تیرومال و رودخانه وایا می‌خوانند.