بالون هوای گرم هواپیمای سبک تر از هوا است که از کیسه ای به نام پاکت تشکیل شده است که حاوی هوای گرم شده است. زیر آن یک گوندولا یا سبد حصیری (در برخی از بالنهای مسافتهای طولانی یا ارتفاع بالا، یک کپسول) قرار دارد که مسافران و منبع گرما را حمل میکند، که در بیشتر موارد شعله باز ناشی از سوزاندن پروپان مایع است. هوای گرم داخل پاکت باعث شناوری آن می شود زیرا چگالی کمتری نسبت به هوای سردتر بیرون پاکت دارد. مانند همه هواپیماها، بالون های هوای گرم نمی توانند فراتر از جو پرواز کنند. لازم نیست پاکت در قسمت پایین مهر و موم شود زیرا هوای داخل پاکت تقریباً به همان فشار هوای اطراف است. در بادکنک های ورزشی مدرن، پاکت به طور کلی از پارچه نایلونی ساخته می شود و ورودی بادکنک (نزدیک ترین نقطه به شعله مشعل) از مواد مقاوم در برابر آتش مانند Nomex ساخته شده است. بادکنک های مدرن در اشکال مختلفی مانند کشتی های موشکی و اشکال مختلف محصولات تجاری ساخته شده اند، اگرچه بدنه سنتی برای اکثر کاربردهای غیرتجاری و بسیاری از کاربردهای تجاری استفاده می شود.
بالون هوای گرم اولین فناوری موفق پرواز حامل انسان است. اولین پرواز بدون سرنشین با بالون هوای گرم توسط ژان فرانسوا پیلاتر دو روزیه و فرانسوا لوران دآرلان در 21 نوامبر 1783 در پاریس، فرانسه، در بالونی که توسط برادران مونتگولفیه ساخته شد، انجام شد. اولین بالون هوای گرمی که در قاره آمریکا به پرواز در آمد در 9 ژانویه 1793 توسط هوانورد فرانسوی ژان پیر بلانچارد از زندان Walnut Street در فیلادلفیا به فضا پرتاب شد. بالونهای هوای داغ که میتوانند در هوا بهجای حرکت با باد حرکت کنند، به عنوان کشتیهای هوایی حرارتی شناخته میشوند.
لطفاً کاغذ دیواری بالون هوای مورد نظر خود را انتخاب کنید و آن را به عنوان یک صفحه قفل یا صفحه اصلی تنظیم کنید تا ظاهری برجسته به تلفن خود ببخشید.
ما از حمایت عالی شما سپاسگزاریم و همیشه از بازخورد شما در مورد تصاویر پس زمینه ما استقبال می کنیم.
تاریخ بهروزرسانی
۶ شهریور ۱۴۰۳