Тобит, наречен и Книга на Тобијас, апокрифно дело (неканонско за Евреите и протестантите) кое се најде во римокатоличкиот канон преку Септуагинтата. Религиозна народна приказна и јудаизирана верзија на приказната за благодарните мртви, раскажува како Тобит, побожен Евреин протеран во Ниневија во Асирија, ги почитувал прописите на хебрејскиот закон давајќи милостина и погребувајќи ги мртвите. И покрај неговите добри дела, Тобит бил слепен.
Книгата првенствено се занимава со проблемот на помирување на злото во светот со божествената правда. Тобит и Сара се побожни Евреи неодговорно погодени од злобни сили, но нивната вера конечно е наградена, а Бог е оправдан како праведен и семоќен. Други главни теми се потребата Евреите кои живеат надвор од Палестина строго да го почитуваат верскиот закон и ветувањето за обновување на Израел како нација.
Ажуриранa на
18.12.2024 г.