The Book Of Tobit (Apocrypha)

Tobit, ook wel The Book Of Tobias genoemd, apocrief werk (niet-canoniek voor joden en protestanten) dat via de Septuaginta zijn weg vond naar de rooms-katholieke canon. Een religieus volksverhaal en een judaïsche versie van het verhaal van de dankbare doden, het vertelt hoe Tobit, een vrome jood verbannen naar Nineveh in Assyrië, de voorschriften van de Hebreeuwse wet naleefde door aalmoezen te geven en door de doden te begraven. Ondanks zijn goede werken werd Tobit blind geslagen.

Het boek houdt zich in de eerste plaats bezig met het probleem om het kwaad in de wereld te verzoenen met goddelijke gerechtigheid. Tobit en Sarah zijn vrome joden die op onverklaarbare wijze worden geteisterd door kwaadaardige krachten, maar hun geloof wordt uiteindelijk beloond en God wordt gerechtvaardigd als zowel rechtvaardig als almachtig. Andere belangrijke thema's zijn de noodzaak voor joden die buiten Palestina wonen om de religieuze wet strikt na te leven en de belofte van het herstel van Israël als natie.