1 Makkabeeën is een apocrief/deuterocanoniek boek geschreven door een joodse auteur na het herstel van een onafhankelijk joods koninkrijk, waarschijnlijk rond 100 voor Christus. Het is opgenomen in de katholieke en oosters-orthodoxe canons. Protestanten, joden en enkele anderen beschouwen het als over het algemeen historisch betrouwbaar, maar geen deel van de Schrift. De setting van het boek is ongeveer een eeuw na de verovering van Judea door de Grieken onder Alexander de Grote, nadat het rijk van Alexander zo was verdeeld dat Judea deel uitmaakte van het Griekse Seleucidische rijk. Het vertelt hoe de Griekse heerser Antiochus IV Epiphanes probeerde de praktijk van de joodse religieuze wet te onderdrukken, wat resulteerde in een joodse opstand tegen de Seleucidische heerschappij. Het boek beslaat de hele opstand, van 175 tot 134 v. kleinzoon, John Hyrcanus. De doctrine die in het boek wordt uitgedrukt, weerspiegelt de traditionele joodse leer, zonder latere doctrines die bijvoorbeeld in 2 Makkabeeën voorkomen.