Sopianae rejtett öröksége

Przewodnik wizualny

Zwiedzający mogą na własnym urządzeniu zainstalować wersję, którą można pobrać ze sklepu internetowego, za pomocą której mogą uzyskać więcej informacji na temat wystawy. Po uruchomieniu aplikacji odwiedzający wybiera język, a następnie podaje podstawowe informacje (płeć, wiek, zainteresowania itp.). Nawigacja odbywa się za pomocą interaktywnej mapy w obrębie wystawy, a także poprzez wybór danego tematu/punktu w widoku listy lub za pomocą unikalnego znacznika. W widoku listy system zaznacza lokalizacje, które już odwiedził, a także rejestruje punkty, które przypadły do ​​gustu odwiedzającemu.

Aplikacja zawiera także wirtualne rekonstrukcje. W poszczególnych punktach informacyjnych prezentowane są odwiedzającym materiały interaktywne i informacyjne (tekst, obraz, wideo, narracja). Częścią aplikacji jest wirtualna podróż w czasie, dzięki której odwiedzający mogą obejrzeć nagrania panoram sferycznych i interaktywnych rekonstrukcji 3D oraz rozejrzeć się.

Kapsuła czasu

Wirtualna wersja sesji pedagogiki muzealnej Centrum Zwiedzania Időkapszula, dostępna w responsywnej wersji ram pedagogiki muzealnej. W ramach gry zadaniem zwiedzających jest odnalezienie wszystkich miejsc oznaczonych latarniami oraz rozwiązanie zagadek związanych z podanymi lokalizacjami i punktami (zgodnie ze scenariuszem wystawy). Rozwój obejmuje projekt systemowy i graficzny oraz wykonanie całego oprogramowania, wgranie treści we wszystkich wersjach językowych oraz uruchomienie.

Na miejscu znajdują się „analogowe” kapsuły czasu, które dostarczają obiekty, rekonstrukcje artefaktów lub obiekty symboliczne, które pomagają w zabawnej eksploracji poszczególnych tematów, na potrzeby gry w poszukiwanie skarbów/odkrywcy osadzonej w starożytnej powiązanej historii detektywistycznej.

Punktem wyjścia idei kapsuł czasu było to, że archeolodzy odkrywając wczesnochrześcijańskie komory grobowe lubili pozostawiać w grobach kapsuły czasu (jak ma to miejsce w przypadku komory grobowej nr III z 1913 r. wykonanej przez Ottó Szőnyi i Istvána Möllera z pojedynczej szklanki), w której ukryto różne profesjonalne informacje na temat danej lokalizacji, dotyczące jego znaleziska archeologicznego, aby w przypadku ponownego odkopania przez potomność nie musiał już „odkrywać” tego, co zobaczył od zera. W naszym przypadku kapsuły umieszczone w poszczególnych lokalizacjach są jednocześnie podstawowym wyposażeniem gry w poszukiwanie skarbów, które zapewniają ekscytujące odkrycie przede wszystkim dzieciom, ale także dorosłym, poprzez zabawę zdobywając wiedzę, a jednocześnie mogąc połączyć dane lokalizacje.