"Kebra Nagast" to starożytny etiopski tekst, który przedstawia się jako połączenie tradycji i legend przekazywanych ustnie i pisemnie na przestrzeni wieków. W przeciwieństwie do współczesnych dzieł literackich, tekst ten nie ma indywidualnie zidentyfikowanego autora. Zamiast tego jest uważany za produkt etiopskiej tradycji kulturowej i religijnej.
Termin "Kebra Nagast" tłumaczy się jako "Chwała królów", a samo dzieło opowiada historię królowej Saby i króla Salomona, a także związek etiopskiego rodu z rodem Salomona. Sztuka porusza również kwestie wiary, duchowości i szczególnego związku Etiopii z historią biblijną.
Ponieważ "Kebra Nagast" ewoluowała poprzez ustną i pisemną tradycję, nie jest przypisywana konkretnemu autorowi, ale reprezentuje syntezę wierzeń, mitów i opowieści przekazywanych przez czas w kulturze etiopskiej. Jego pochodzenie zaginęło we mgle historii, a jego autorstwo przypisuje się zbiorowej mądrości społeczności.