In een openhartig reis- en liefdesverhaal, dat tegelijk een felle aanklacht is tegen koloniale uitbuiting, tekende Haafner zijn overzeese ervaringen op. Ver vóór Multatuli, en in veel opzichten verregaander, voer hij uit tegen de ‘onverzadelijke gouddorst en veroveringszucht’ van de ‘witte tirannen’. Haafner deed alle moeite zich de Indiase taal en gewoonten eigen te maken, waaronder vegetarisme, en kwam tot de conclusie dat Europa deze beschaving niets te brengen had.
Thomas Rosenboom hertaalde het belangrijkste werk van deze gepassioneerde en visionaire verteller voor een nieuw publiek.