Waanbeelden

‘Haarscherpe verhalen, Rozing sleurt je levens en situaties binnen die je nog niet kende maar die je nu niet zo gauw meer zult vergeten. Verhalen vol vaart, soms sardonisch maar nooit zonder compassie, en altijd met verwondering over wie en hoe we zijn, en hoe we met elkaar omgaan.’ Rob van Essen

Een vader gaat gebukt onder het voortdurende gehuil van zijn baby en staat terecht voor de doodslag op zijn huisbaas. Door een voortwoekerende oorlog moet een psychiater aan de slag als behanger. Een man herkent in een high-end escort een oud-klasgenote en spreekt met haar af in een restaurant in een poging om zijn vroegere gepest goed te maken. Een schrijfster verwerkt de conflicten met haar naasten in haar romans en schept haar eigen realiteit. In een psychiatrische instelling zegt een patiënt afstammeling te zijn van de koning en recht te hebben op de kroon; een jonge arts is de enige die hem gelooft. Een schrijver laat zich voor zijn depressie behandelen door de implantatie van nieuwe herinneringen. Twee vriendinnen gaan in retraite om te mediteren en in hun onderlinge competitie probeert elk op haar eigen manier de beste te zijn.

In deze en andere verhalen ontleedt Erik Rozing de reacties van ogenschijnlijk normale mensen op het wegvallen van een gedeelde werkelijkheid en onderzoekt hij wie we zijn als we ons op het grensvlak begeven van realiteit en waanzin.

Een aantal verhalen uit deze bundel verscheen in literaire tijdschriften als De Revisor, Tirade en De Gids.

In de pers

‘Met vaardige hand, humor en oog voor detail leidt Rozing je in Staat van ontkenning naar de onvermijdelijke ontknoping, waarna hij je achterlaat met het gevoel dat het allemaal niet eens zo vergezocht is.’ de Volkskrant

‘De psychiater en het meisje biedt een realistisch en prettig droog verwoord inkijkje in de mores in de kliniek.’ Trouw

‘Staat van ontkenning is een boek dat bijna met de dag aan sciencefiction inboet en aan realisme wint.’ NRC