Het titelverhaal voert ons mee naar een Londense pub, waar Penny zich verloren voelt in de drukte van de stad – tot de blik van Harry die stilte doorbreekt. Hij is brutaal, scherpzinnig en onweerstaanbaar zelfverzekerd. Met zijn onverbloemde woorden dwingt hij haar niet alleen tot een reactie, maar ook tot het onder ogen zien van haar eigen verborgen verlangens.
“Hebben we niet eerder geneukt?” zegt hij achteloos, alsof de zin even vanzelfsprekend is als een handdruk. In zijn mond klinkt het niet plat, maar als een belofte, een sleutel tot een wereld waar spot en verleiding samenvallen. Penny voelt de klap van zijn hand op haar lichaam, de streling van zijn vingers door haar haar – en begrijpt in dat ene moment dat ze de controle al aan hem heeft afgestaan.
Met een mengeling van humor, spanning en zinderende erotiek laat Mia Graf in deze bundel zien dat begeerte zelden netjes is – maar altijd onweerstaanbaar.
En soms begint het allemaal met een blik, een glas whisky, en een zin die niet vergeten kan worden.