Het volledige werk van Blaise Pascal

Metaphysics
Series
7
Books

About this ebook series

Een nieuwe vertaling van Pascal's belangrijkste wiskundige en geometrische werken, met commentaar op wetenschappelijke vooruitgang, moraal, theologie en sociologische onderwerpen. Deze nieuwe Lezerseditie van LP bevat een nieuw nawoord van de vertaler over Pascal's persoonlijke relatie met Descartes en zijn intellectuele bezwaren tegen de nieuwe cartesiaanse rationaliteit die de koers van zowel de wetenschap als de filosofie fundamenteel veranderde. Extra materiaal bevat een korte biografie over Pascal's leven en invloed, een handige tijdlijn van zijn leven en relaties, een index van zijn belangrijkste filosofische terminologie, een chronologisch overzicht van al zijn gepubliceerde en postume werken, en de tekst van Pascal's Memorial, een poëtisch, gefragmenteerd verslag van zijn goddelijke visioen in 1654. Dit extra materiaal laat de lezer kennismaken met Pascal's metafysische werken en zijn omgeving - en brengt Pascal's getuige van het begin van een nieuw wetenschappelijk tijdperk tot leven. 1640: Essay over kegelsneden 1645: De rekenmachine 1647: Verhandeling over leegte & nieuwe experimenten met betrekking tot het vacuüm 1648: De geschiedenis van de Roulettelijn, ook bekend als de Trochoïde of Cycloïde 1654: Verhandelingen over het evenwicht van vloeistoffen en de zwaartekracht van luchtmassa's 1871: Over het Geometrisch Verstand Dit is deel 1 van het 7-delige de complete werken van Pascal van LP. Dit deel bevat Pascal's baanbrekende bijdragen aan de wiskunde, wetenschap en techniek, maar ook zijn wetenschappelijk-filosofische commentaar op de wetenschappelijke vooruitgang van de Verlichting.Deze vertaling van Pascal's “The History of the Roulette Line, Otherwise known as the Trochoid or Cycloid” uit 1648 bevat Pascal's twee toevoegingen aan de tekst- “Continuation of the History of Roulette” (december 1658) en “Addition Following the History of Roulette” (januari 1659). Het werk “Treatise on Emptiness & New Experiments Concerning the Vacuum” (Verhandeling over leegte en nieuwe experimenten met betrekking tot het vacuüm) uit 1647 is Pascal's verhandeling die het bestaan van vacuüm bewijst (iets wat zijn tijdgenoot Descartes en de wetenschappelijke wereld onmogelijk achtten), samen met een verhandeling over de filosofische gevolgen van nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen. De originele Franse titel van zijn verhandeling over vacuüms is “Expériences nouvelles touchant le vide” en het fragment van het onvoltooide “voorwoord bij de verhandeling over leegte” (Fragment de préface pour le traité du vide) werd voor het eerst geschreven in oktober 1647. Samen geven deze twee documenten een fascinerende kijk in de geest van de wetenschapper-theoloog Pascal. In september 1647 ontmoette René Descartes Pascal in Pais over het onderwerp van het vacuüm. Descartes' mechanistische begrip van de natuurkunde leidde tot zijn scepsis over de mogelijkheid van een vacuüm, maar Pascal overtuigde hem bijna. Deze ontmoeting werd geregeld door Vader Mersenne, een wederzijdse kennis die diep betrokken was bij de intellectuele kringen van die tijd. Pascal en Descartes bespraken verschillende wetenschappelijke en filosofische onderwerpen, waarbij ze zich vooral richtten op de natuurkunde en de aard van het vacuüm, een onderwerp waarin beiden zeer geïnteresseerd waren. Pascal had experimenten uitgevoerd over de atmosferische druk en het vacuüm en hij vroeg Descartes om zijn mening over zijn bevindingen. Descartes las dit werk later, waardoor zijn begrip van de natuurkunde evolueerde.De stelling van Pascal, ook bekend als de Hexagrammum Mysticum Stelling, staat voor het eerst in zijn Essay on Conic Sections uit 1639. Deze stelling is een van Pascal's vroege bijdragen aan de projectieve meetkunde en gaat over de eigenschappen van zeshoeken die zijn ingeschreven in kegelsneden. Het lemma dat in dit werk wordt genoemd is Pascal's beroemde stelling met betrekking tot een zeshoek ingeschreven in een kegelsnede. Het stelt dat de snijpunten van de overstaande zijden van zo'n zeshoek op een rechte liggen. Pascal verwees naar deze ingeschreven zeshoek als het “mystieke hexagram”, maar zou later de stelling van Pascal worden genoemd. Essai pour les coniques” werd oorspronkelijk geschreven in 1640 en is een van Pascal's vroegste bestaande werken over meetkunde. Het toont zijn bijzonder geavanceerde begrip en uitbreiding van kegelsneden, geïnspireerd door het baanbrekende werk van Desargues. Pascal's definitie van de rangschikking van rechte lijnen is sterk ontleend aan Girard Desargues, met name aan zijn werk “Project Brouillon” (Projectontwerp). De invloed van Desargues is duidelijk in Pascal's studies, vooral in de eigenschappen en projecties van kegelsneden. Pascal's werk weerspiegelt ook Desargues' stelling, die gaat over de snijpunten van een transversaal met een kegelsnede en de zijden van een ingeschreven vierhoek. In navolging van de methode van Girard Desargues bestudeerde Pascal de eigenschappen van kegelsneden door ze te beschouwen als projecties van een cirkel. Deze benadering maakte deel uit van zijn uitgebreide werk over kegelsneden, “Conicorum opus completum”. Pascals stellingen hebben vaak betrekking op relaties die met behulp van dit concept begrepen kunnen worden. Een fragment uit Pascal's complete verhandeling over kegelsneden, getiteld “Generatio Conisectionum,” ontwikkelt deze overwegingen verder, maar dit manuscript is verloren gegaan, behalve handgeschreven kopieën van delen ervan die door Leibnitz zijn gekopieerd.