ทันทีที่พยุงตัวได้ เขมจิราก็หันมาเล่นงานคนที่อยู่เหนือน้ำ เธอต้องตกเป็นเป้ากระสุน เธอเกือบตายเพราะเขา แต่คนเลวนี่ยังถีบเธอจนตกน้ำ รู้ว่าสิ่งที่เขาทำทั้งหมด ก็เพื่อช่วยชีวิตเธอ แต่บอกให้เธอโดดลงมาดีๆก็ได้ นอกจากจะเจ็บเพราะแรงกระแทกแล้ว บั้นท้ายเธอคงเขียวช้ำเพราะแรงถีบของเขาอีกด้วย

"นี่แนะๆ ไอ้บ้า ไอ้เลว แกถีบฉันทำไม!"เขมจิรา ตวาดแหว ทันทีที่พยุงตัวเองลุกได้ เธอก็พุ่งเข้าหาเข้ม อาการเจ็บที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ไม่ได้ครึ่งกับที่เจ็บในใจเลยสักนิด

"โอ๊ย!!!อะไรวะ"เข้มร้องลั่น เมื่อคนตรงหน้ากระโจนเข้าใส่ ร่างสูงหงายหลังลงไปในน้ำ ก่อนจะลำลักน้ำ เมื่อหญิงสาวพยายามจับหัวเขากดลงไปในน้ำอีกหลายครั้ง

"ถีบฉันทำไม ห๊ะ! ถีบทำไม!"เขมจิราโมโหหนัก เมื่อรู้สึกเจ็บที่สะโพก ก็ยิ่งอยากทำให้เขาเจ็บเช่นกัน เขาถีบเธอเต็มรักขนาดนั้น กระดูกเธอไม่หักก็บุญแค่ไหนแล้ว

"แค่กๆๆ"เข้มสำลักน้ำ เป็นเพราะไม่ทันตั้งตัว จึงถูก

หญิงสาวเล่นงาน แค่วิ่งหนีก็เหนื่อยจะตาย ยายบ้านี่ยังมาจับหัวเขากดน้ำอีก มันจะมากเกินไปแล้วนะ ไม่สำนึก เขาช่วยเธอไว้แท้ๆ จะขอบคุณสักคำก็ไม่มี

"อะไรวะ!"ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้น เสยผมลวกๆ แล้วใช้มือลูบน้ำออกจากหน้า ก่อนจะรวบมือคนที่ทำร้ายเขาไปไว้ในอุ้งมือใหญ่ ตาแดงก่ำมองหน้าหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง จนคนถูกมองยังขนลุกตาม

"เป็นบ้าอะไรวะ เจ็บนะโว้ย!"

"เจ็บเหรอ แล้วทีคุณถีบฉัน ฉันไม่เจ็บหรือไง!"เข้มกลอกตาด้วยความเบื่อหน่าย กับคำพูดของเธอ เขาช่วยเธอไว้นะนั่น

ทั้งพาวิ่งหนี เอาตัวบังกระสุนปืนให้ แถมช่วยให้รอดพ้นจากพวกหื่นกาม แต่เธอกลับไม่สำนึก แค่ถีบเบาะๆหนึ่งที แค่นี้ต้องโกรธด้วยเหรอ ลองถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ รับรองเธอได้มีผัวอีกเป็นโขยง

"ผมช่วยคุณไว้นะ แทนที่จะขอบคุณ แต่คุณกลับมาทำร้ายผม แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน"

"ไอ้บ้า! ถีบฉันตกน้ำ เรียกว่าช่วยเหรอ!"

"ก็ถ้าผมไม่ถีบนั้น คุณจะรอดไหมล่ะ! เห็นก็เห็นว่าพวกมันมีกันเป็นสิบ ผมคนเดียวสู้มันได้เหรอ หรือว่าคุณอยากโดนเรียงคิว"ได้ผลคำถามของเขา ทำให้คนที่กำลังเถียงคอเป็นเอ็นหยุดชะงัก เขมจิรารู้ว่าที่เขาพูดมามันจริงทุกคำ ถ้าเขาไม่ช่วย

เธอก็คงจะไม่รอดจากคนพวกนั้น แต่มันก็อดโมโหไม่ได้นี่ เมื่อนึกถึงวิธีการช่วยของเขา

"ก็บอกให้ฉันโดดดีๆก็ได้ ถีบแบบนี้ฉันเจ็บ"เสียงที่ใช้พูดเบาลง เมื่อตระหนักถึงความจริงที่เกิดขึ้น

"แค่ปลายเท้านะนั่น เจ็บมากเลยเหรอ"

"ลองให้ฉันถีบคุณบ้างไหมล่ะ"ตากลมโตค้อนให้คนตรงหน้าวงใหญ่ แรงถีบที่กระแทกมาจนบั้นท้ายเธอแทบหัก

เขาเรียกมันว่าแค่ปลายเท้าเหรอ

"ขอโทษก็แล้วกัน ผมเป็นห่วงน่ะ เลยคิดไม่ทัน คุณเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า"เข้มถามแล้วกวาดตามองไปทั่วตัวหญิงสาว แสงจันทร์ช่วยส่องให้เห็นใบหน้านวล ถึงจะเลือนราง แต่ก็ทำให้เขาเห็นรอยขีดข่วนบนตัวเธอได้ โดยเฉพาะที่แก้มซีดๆนั่น มันยังมีเลือดซึมออกมาอยู่เลย เขาพาเธอวิ่งเข้ามาในป่า ก็ต้องโดนหินบาด โดนหนามตำบ้างล่ะ

"เจ็บนิดหน่อย ไม่เป็นอะไรมากหรอก แล้วคุณล่ะ

เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"คำว่าห่วงที่หลุดออกมาจากปากเขา ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุก อย่างน้อยๆเขาก็ยังมีใจห่วงเธอ ตากลมโตมองไปที่คนตัวสูง เธอได้ยินเสียงปืนดังรัวมาเป็นสาย เขาถูกกระสุนบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, maneepatsron